Ξεχάστε όλες αυτές τις σπασμένες σανίδες και τις θρυμματισμένες πλάκες από μπετόν. Κανένα κατόρθωμα των πολεμικών τεχνών δεν είναι πιο εντυπωσιακό από το διάσημο χτύπημα του Μπρους Λι, τη γροθιά της μιας ίντσας. Από μία μόνο ίντσα μακριά, ο Λι μπορούσε να συγκεντρώσει ένα εκρηκτικό χτύπημα που μπορούσε να ρίξει τους αντιπάλους στο έδαφος. Ο Λι το τελειοποίησε, οι οπαδοί από όλο τον κόσμο το λάτρευαν, και το Kill Bill το "δανείστηκε". Αλλά αν είστε σαν κι εμάς, θα θέλατε να ξέρετε πως λειτουργεί.

Ενώ η εμβιομηχανική πίσω από το ισχυρό χτύπημα σίγουρα δεν είναι ασήμαντη, η γροθιά οφείλεται πολύ περισσότερο στη δομή του εγκεφάλου πάρα στην ωμή δύναμη.

Εμβιομηχανική Ανάλυση

Για να καταλάβετε γιατί η γροθιά της μίας ίντσας είναι περισσότερο μυαλό παρά μύες, πρέπει πρώτα να καταλάβετε πως ο Μπρους Λι δίνει το χτύπημα. Αν και η γροθιά του Λι διανύει μια μικρή απόσταση σε χιλιοστά του δευτερολέπτου, η γροθιά είναι μια περίπλοκη κίνηση ολόκληρου του σώματος. Σύμφωνα με την Jessica Rose, μια ερευνήτρια εμβιομηχανικής από το πανεπιστήμιο του Stanford, το αστραπιαίο χτύπημα του Λι ξεκινά στην πραγματικότητα από τα πόδια του.

"Οδηγεί και σέρνει τα πόδια του ισιώνοντάς τα με ένα γρήγορο, εκρηκτικό τέντωμα των γονάτων του".

"Όταν παρακολουθείτε τη γροθιά της μιας ίντσας, μπορείτε να δείτε τα πόδια του να ισιώνουν με ένα γρήγορο, εκρηκτικό τέντωμα των γονάτων", λέει η Rose. Το ξαφνικό τράνταγμα από τα πόδια του, αυξάνει την ταχύτητα στριψίματος των γοφών του Λι, η οποία, με τη σειρά της, παραπαίει τον ώμο του βραχίονα ώθησής του προς τα εμπρός.

Καθώς ο ώμος του Λι ορμάει προς τα εμπρός, πιάνει δουλειά το χέρι του. Η ταχεία και ταυτόχρονη επέκταση του αγκώνα του οδηγεί τη γροθιά του προς τα εμπρός. Λέει η Rose, "τινάζοντας τον καρπό του ακριβώς πριν από την πρόσκρουση μπορεί να αυξήσει περαιτέρω την ταχύτητα της γροθιάς". Μόλις η γροθιά χτυπήσει τον στόχο, ο Λι τραβιέται πίσω σχεδόν ακαριαία. Η Rose εξηγεί ότι αυτό μειώνει το χρόνο πρόσκρουσης του χτυπήματος, το οποίο συμπιέζει τη δύναμη και την καθιστά ακόμη πιο ισχυρή.



Με το που η γροθιά της μιας ίντσας βρει στόχο, ο Lee έχει συνδυάσει τη δύναμη μερικών από τους μεγαλύτερους μύες στο σώματός του σε μια πολύ μικρή περιοχή δύναμης. Όμως, ενώ η γροθιά της μίας ίντσας είναι χτισμένη πάνω στην εκρηκτική δύναμη πολλαπλών μυών, η Rose επιμένει ότι οι μύες του Μπρους Λι δεν είναι στην πραγματικότητα η πιο σημαντική κινητήρια δύναμη πίσω από το χτύπημα.

"Οι μυϊκές ίνες δεν επιβάλλουν συντονισμό", λέει η Rose, "και ο συντονισμός και ο χρόνος είναι σημαντικοί παράγοντες πίσω από τις κινήσεις της γροθιάς της μιας ίντσας".

Επειδή η γροθιά συμβαίνει σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, ο Λι πρέπει να συγχρονίσει κάθε τμήμα της γροθιάς - στρίψιμο του γοφού, τέντωμα των γονάτων, και ώθηση του ώμου, του αγκώνα και του καρπού, με απίστευτη ακρίβεια. Επιπλέον, κάθε άρθρωση στο σώμα του Λι έχει μια μοναδική στιγμή της μέγιστης επιτάχυνσης, και να έχει το μέγιστο από την κίνηση, ο Λι θα πρέπει να τακτοποιήσει τις κινήσεις του, έτσι ώστε κάθε περίοδο της μέγιστης επιτάχυνσης να ακολουθεί την τελευταία στιγμή.

Γι' αυτό ο συντονισμός είναι το κλειδί. Και τότε είναι που η νευροεπιστήμη παίρνει μέρος.

Νευροεπιστήμη των Πολεμικών Τεχνών

Σε μια μελέτη του 2012, ο Ed Roberts, νευροεπιστήμονας στο Imperial College του Λονδίνου, σύγκρινε τη δύναμη της γροθιάς (σε μια σειρά από ελαφρώς λιγότερο από 2 ίντσες) μεταξύ των επαγγελματιών του καράτε και γυμνασμένων ατόμων με τα αντίστοιχα ποσά μυών που δεν ασκούν πολεμικές τέχνες.

"Το πρώτο πράγμα που διαπιστώσαμε ήταν ότι οι εμπειρογνώμονες του καράτε μπορούν να ρίξουν γροθιά πολύ πιο δυνατά από τους κανονικούς, μη εκπαιδευόμενους". "Η οποία δεν είναι ακριβώς αυτό που θα αποκαλούσαμε αξιόλογη δουλειά για Νόμπελ".

Αλλά ο Roberts ανακάλυψε επίσης ότι για τους επαγγελματίες του καράτε, μόνο οι μύες δεν δίνουν δυνατές γροθιές. Αντίθετα, όταν χρησιμοποίησε κάμερες ανίχνευσης κίνησης για την παρακολούθηση των αρθρώσεων του ατόμου που ρίχνει τη γροθιά, βρήκε ότι τα χτυπήματα που συγχρονίζουν τις μέγιστες επιταχύνσεις σε μία πολύπλοκη κίνηση που μοιάζει με του Μπρους Λι - ήταν επίσης πιο δυνατά.

Ο Μπρους Λι χρωστάει την τελειοποίηση του άθλου του εν μέρει σε μια ενισχυμένη μάζα από λευκή ουσία.

Και όταν ο Roberts πήρε απεικονίσεις του εγκεφάλου των συμμετεχόντων στην μελέτη του, βρήκε επίσης ότι η δύναμη και ο συντονισμός της γροθιάς των 2 ινστών του κάθε συμμετέχοντα είχε άμεση σχέση με τη μικροδομή της λευκής ουσίας, την ουσία που διαχειρίζεται την επικοινωνία μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων, σε ένα τμήμα της εγκεφάλου που ονομάζεται συμπληρωματικός κινητικός φλοιός. Αυτό είναι σημαντικό, επειδή αυτή η περιοχή του εγκεφάλου χειρίζεται τον συντονισμό μεταξύ των μυών των άκρων, στους οποίους βασίζονται οι γροθιές κοντινής απόστασης. Η λευκή ουσία επιτρέπει άφθονες ή πολύπλοκες συνδέσεις των κυττάρων σε εκείνη την περιοχή του εγκεφάλου, λέει ο Roberts, η οποία θα μπορούσε να αυξήσει την ικανότητα του ατόμου να χρονίσει τις κινήσεις του.

Έτσι ο Μπρους Λι χρωστάει την τελειοποίηση του άθλου του εν μέρει σε μια ενισχυμένη μάζα από λευκή ουσία. Αλλά αυτό δεν μειώνει καθόλου το μεγαλείο της γροθιάς της μίας ίντσας. Όπως οι μύες του, ο Λι κέρδισε την νοημοσύνη του με το δύσκολο τρόπο, με πολλά χρόνια εξάσκησης. Ο Roberts λέει ότι οι μεταβολές στη λευκή ουσία σε συμμετέχοντες στη μελέτη του μπορεί να αποδοθεί στην έννοια της ικανότητας νευροπλαστικότητας του εγκεφάλου να "επανακαλωδιωθεί" για να αντιμετωπίσει τις νέες απαιτήσεις. Όσο περισσότερο οι εμπειρογνώμονες του καράτε εξασκούσαν τις συντονισμένες κινήσεις, τόσο περισσότερο η λευκή ουσία προσαρμόζεται στον κινητικό τους φλοιό.

Φυσικά, η νευροπλαστικότητα μειώνεται με την ηλικία, έτσι είναι καλύτερα αν αρχίσουν νέοι. Σύμφωνα με τα λόγια μιας αρχαίας κινεζικής παροιμίας, "Η καλύτερη στιγμή για να φυτέψεις ένα δέντρο ήταν πριν από 20 χρόνια. Η δεύτερη καλύτερη στιγμή είναι τώρα".


Μετάφραση άρθρου από το thegreeksenergy.com

Πηγή: popularmechanics